Mijn Opvoeding

Toen ik klein was, was ik een verwend nest want ik was het enige kind van het gezin en het enige kleinkind van beide families. Vroeger kreeg ik dus veel aandacht van mijn ouders en familie. Meestal kreeg ik van mijn familie wat ik wilde hebben. Die verwendheid maakte me soms een beetje koppig omdat als ik iets wilde hebben, iedereen dat voor mij moest zoeken. Anders ging ik een paar uren mokken. Maar het duurde niet zo lang: totdat ik 4 jaar oud was. Nadat er een paar jaar later kinderen bij  waren gekomen in de familie, kreeg ik minder aandacht.  Maar toch kreeg ik nog veel aandacht van mijn ouders. 

Nadat mijn vader gestorven was, moest mijn moeder me alleen opvoeden. Ik vind dat ze twee rollen had, die van moeder en van vader, daardoor werd ze soms streng en soms zacht. Maar ze was meestal een strenge en bazige moeder. Doordat ze bazig was, werd ik een gehoorzaam kind. Ik deed altijd wat ze zei dat ik moest doen. Meestal moest ik in de keuken helpen toen ze bezig was met koken.  Voor de rest moest ik haar helpen met het huishouden. Ik begrijp waarom ze altijd bazig was, toen ik klein was, omdat ze graag wilde zien dat ik niet lui zou worden. Ze was blij wanneer ik flink was. 

Ze was streng toen ik jong was. Ze leerde me structureren. Ze verplichtte me om elke dag mijn tanden te poetsen, om twee keer per dag een douche te nemen, om van kleren te wisselen zodra ik thuiskwam van school, enz. Dankzij mijn strenge moeder, ben ik niet slordig.  Ze was minder streng toen ik een beetje ouder was, bv. vanaf 12 jaar oud. Ze was niet streng over mijn studies. Ze verplichtte me nooit om te studeren, maar toch behaalde ik elk semester goede punten op mijn rapport.

Ik ben al mijn straffen van toen ik klein was vergeten. Maar ik herinner me nog dat mijn moeder me een klap met een bezem gaf als ik een fout maakte wanneer ze me leerde lezen. Tijdens mijn kindertijd kreeg ik weinig straffen. 

Momenteel ben ik van plan om geen kinderen te hebben. Ik vind het moeilijk om kinderen op te voeden. In 2050 zullen er twee miljard mensen meer te voeden zijn dan nu, zodat ik niet graag het milieu zou schaden met een baby van mij. Maar later zal ik misschien veranderen van mening . Wie weet?